prof. Andrzej Gawdzik nie żyje

Z głębokim żalem zawiadamiamy, że dnia 24 lutego 2023 roku

zmarł

prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Gawdzik

wieloletni pracownik Wydziału Przyrodniczo-Technicznego Uniwersytetu Opolskiego (Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu)

Msza święta w intencji zmarłego zostanie odprawiona w dniu 3 marca 2023 roku o godz. 11:00 w nowej kaplicy cmentarnej Opole – Półwieś, po mszy nastąpi odprowadzenie na miejsce wiecznego spoczynku.

Prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Gawdzik urodził się 25 grudnia 1941 roku w okolicach Puław. W 1963 roku uzyskał tytuły magistra inżyniera, na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W  1974 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Tam też w 1979 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego nauk technicznych. Profesorem tytularnym nauk technicznych został w 1991 r. Specjalizował się w inżynierii chemicznej, projektowaniu i modelowaniu procesów oraz reaktorów chemicznych.

Po latach pracy w Instytucie Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, Zakładzie Inżynierii Chemicznej i Konstrukcji Aparatury PAN w Gliwicach, Politechnice Krakowskiej, w 1989 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Początkowo objął stanowisko dyrektora Instytutu Techniki, a rok później dziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii WSP. Po ustąpieniu z funkcji dziekańskiej w 1996 roku został kierownikiem Katedry Inżynierii Procesowej UO, którą kierował do 2005 roku. Należał do jednych z głównych twórców Wydziału Przyrodniczo-Technicznego UO, który powołano do życia w 1999 roku po podziale Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii. W latach 2005-2012 był dziekanem Wydziału Przyrodniczo-Technicznego UO. Był członkiem Ukraińskiej Akademii Nauk, Międzynarodowej Akademii Odkryć Naukowych i Wynalazków w Moskwie, Podsekcji Przepływów Wielofazowych i Płynów Nienewtonowskich, Sekcji Mechaniki Płynów, Komitetu Mechaniki Polskiej Akademii Nauk.

Jego dorobek naukowy obejmował ponad 130 artykułów naukowych, w tym 42 z tzw. listy filadelfijskiej, ponad 100 opublikowanych referatów i komunikatów przedstawionych na naukowych konferencjach w kraju i za granicą, 6 podręczników akademickich. Wypromował wielu doktorów, magistrantów i inżynierów.